4 seizoenen

Hier weer even een berichtje. Alles is goed met ons en gelukkig ook met Poekie die we thuis hebben achter gelaten zo te horen, fijn!

We hebben de afgelopen dagen weer flink wat uitgespookt en het weer heeft ook aardig gespookt. Dat ze zeggen dat ze hier 4 seizoenen in 1 dag hebben kunnen we inmiddels begrijpen. En ook ´Don´t ask us about the weather. You´re in Patagonie; we don´t know.´ In 1 dag varieert het van regen naar sneeuw, met of zonder enorme wind, van vrieskou tot een aangename temperatuur met een stralend blauwe hemel en dus een heerlijk zonnetje.

Vorige week donderdag vertrokken we vanuit het zonnige El Calafate. Daar op een fijne camping gestaan, met verwarmde wc en douchegelegenheid. Het is een dorpje wat het midden houdt tussen een oude Western look en een modern wintersportdorp. We hadden besloten niet door te rijden naar El Chalten. De onverharde wegen zijn niet fijn voor ons busje – dat op dat soort wegen altijd kan uitvallen, maar dan altijd weer herstart, door waarschijnlijk ergens een interne kabelbreuk die allerlei monteurs niet hebben kunnen vinden. En eerlijk gezegd, we raakten ook alweer wat verwend, al heel veel mooie meren gezien met besneeuwde bergtoppen erachter, dus op naar wat nieuws!
We besluiten naar het zuiden te gaan, naar Ushuaia op vuurland. Een indrukwekkende douanecontrole weer op de grens van Chili met Argentinie. Een half uur en 6!! stempels verder wordt er nog even gekeken of we echt geen kaas of vlees meesmokkelen in onze koelbox en we mogen verder.
Dan een klein inschattingsfoutje, we gaan het op deze manier niet redden naar onze bestemming. We hebben bijna geen Chileense pesos en er is echt in de wijde omgeving geen pinautomaat (tsja, 250 km verderop in Punta Arenas). Die pesos hebben we echt nodig voor of de overtocht met de boot naar vuurland of voor benzine want onze benzine is bijna op... Ook de benzinestations zijn schaars. Bij een klein dorpje vinden we een benzinestation, die blijkt verlaten en horen dat de eerstvolgende 45 km verderop is. Dat is alweer bijna in Punta Arenas… We besluiten naar Punta Arenas te gaan, Alejandro van het hostel/autoverhuur te bezoeken om reistips en tegelijk een nachtje lekker warm te overnachten in zijn hostel.

De volgende dag zijn we vertrokken richting Ushuaia. We willen nog graag pinguins zien, maar die blijken vrijwel overal vertrokken, naar het warmere Noorden notabene! Nou ja, die nepbeesten hoeven we toch niet te zien. ;) We gaan onderweg naar Ushuaia langs Parque Pinguin del Rey, we hebben van andere reizigers en Alejandro gehoord dat daar indrukwekkende koningspinguins zijn van 1 meter groot. Helaas blijkt het park niet open. Hoewel het bordje toch echt zeg dat het open is van 11.00 tot 18.00 kan je er blijkbaar ook in Chili niet altijd vanuit gaan dat dat klopt! Op de terugweg van Ushuaia doen we nog een poging, maar helaas nog steeds dicht. Jammer!

Omdat er verder tussen Punta Arenas en Ushuaia gewoon geen enkel fatsoenlijk dorp zit en zeker geen camping, besluiten we in 1x keer door te rijden naar Ushuaia. We eten wat in Rio Grande, maar dat lijkt niet maar dan een chaotische grote stad. Even daarbuiten worden we – bij de zoveelste politiecontrolepost langs de weg waar ze je rijbewijs en autopapieren willen zien – gewaarschuwd over een ´complicacion´ ´mucho nueve´. Het sneeuwt dan al een beetje en zijn al mooie landschappen doorgekomen met een dun laagje sneeuw. Wat volgt is een urenlange tocht in het donker door een heuze sneeuwstorm (thuisfront: uiteraard heel veilig en rustig gereden) met ook nog de angst om overstekende beesten te raken. We hebben in ieder geval 1 vosje het leven gespaard, tot grote opluchting van Rieuwert. Erg intensief rijden is het, maar ook wel weer een bijzondere ervaring. Dan om 2.00 s´nachts op zoek naar een campingñ tsja die zijn natuurlijk niet open, maar we gaan op een parkeerplek voor een camping staan. De badgelegenheid is open dus we zijn allang blij dat we niet uh ja.. ik zal jullie besparen hoe we dat anders oplossen. ;) Waar we bang voor waren gebeurt: om 9.00 s´ochtend wordt er hard geklopt in ons busje, maar dat hij vertelt dat de camping dicht is hadden we niet verwacht.
Lekker op tijd vertrekken we dan maar om Ushuaia en omgeving te verkennen. Wandelen door stadje, ontbijten, rijden naar gletsjer Marcial en genieten van het bizarre winterweer wat we nu weer om ons heen hebben. Zeker 10 cm sneeuw overal. S´middags nemen we de boottocht over het Beaglekanaal, erg mooi en we hebben veel zeeleeuwen gezien. Gezien de kou hier gaan we toch maar weer in een hotel overnachten, heerlijk warm en even lekker uitgebreid badderen.

De verrassing de volgende dag is minder als we aankomen bij ons busje; We vreesden voor een ingeslagen ruit oid, maar het blijkt een lekke band! Na Australie hebben we hier ervaring mee dus vol goede moed van start, blijkt de krik gewoon te laag!? Trucje met een stoepje en gelukkig werkt dat. We vertrekken terug noordwaarts, opnieuw een sneeuwstorm en nu blijkt er ook een keer een vrachtwagen geschaard te zijn waardoor iedereen gewoon een poos stilstaat. Tsja, vanaf daar was het veel rijden, maar zeker niet saai en het weer is vanaf het middaguur eigenlijk geweldig mooi, veel zon. We kamperen langs de weg bij het pinguinpark (vlakbij Onaisin, Argentinie), koken voor het eerst ons eigen prakje op ons gaspitje en genieten van de zon en s´avonds van de geweldige sterrenhemel. De nacht wordt ijs en ijskoud; ondanks broek, t-shirt, longsleeve, trui, wintersportjas, in slaapzak en daarover nog een deken en twee slaapzakken heb ik het nog koud! Uiteindelijk slapen we toch, maar bij wakker worden beseffen we pas hoe koud het was, de hele bus is van binnen aangevroren en onze ruit ook. De zon is er wel weer dus we zijn weer vrij snel opgewarmd als we in de auto zitten. We vervolgen onze tocht terug verder en zien oa flamingo´s, roofvogels, nandu´s, en ach stoppen voor de man te paard die zijn honderden schapen even over de weg verplaatst :) enz. De reserveband raakt nog hartstikke lek na een tijdje en zijn dan blij dat we de andere band nog hadden opgepompt voor het geval dat.. Het wordt weer spannend hoever we het nog gaan redden met deze niet heel harde band, maar ik zal alle details besparen: we zitten weer veilig in Punta Arenas en hebben afscheid genomen van dit busje en de wegen hier en van de kou!

We hebben onze reis naar Atacama iets vervroegd en vertrekken morgen met het vliegtuig naar Santiago, daar overnachten we 1 nacht en zijn dan de volgende ochtend om 9.00 in Calama.

Tot zover dit uitgebreide reisverslag, wordt vervolgd. Groeten vanuit Patagonie! Op naar de warmte!