Einde dag twee

Einde dag twee, tldr: alles gaat goed. Na een twaalf uur durende vlucht landden we ’s ochtends vroeg op Narita international airport. Helaas was er geen haal- en breng service dus we namen de taxi naar de camperverhuur. Een onmenselijk lange uitleg later mochten we de camper meenemen. Best een fijne en ruime wagen, dat moet gezegd. Navigatie, campings en dergelijke zoeken gaat middels bijgeleverde ipad met 2Gb 4G data-abonnement, op zich lijkt dat handig maar we hebben toch niet altijd het idee dat we de meest efficiënte routes rijden. Niet dat we een keuze hebben want zoals de meeste mensen wel beweren maar waarvan je toch hoopt dat het wel mee zal vallen; alles is in het Japans en niemand spreekt een woord engels. Een vlotte conclusie na twee dagen maar het is dan ook echt bar en boos. Ook in geschreven woord gaat (vrijwel) alles in het Japans. In de winkel is dit wel grappig, ware het niet dat het het ook vaak lastig maakt om te bepalen of iets gewoon mooi uitziend eten is, of toch kleurige zeepjes. Gelukkig is er qua eten nog wel een en ander aan import en ook yoghurt en brood is wel herkenbaar. Wel had ik bijna een grote (2.8L) en evenredig dure fles water gekocht, dat was dus Sake (en de 25 erop het percentage) althans dat moet bijna wel lijkt me nu.
Qua engelse taal kan ik de rondgaande verhalen dus ruimschoots bevestigen (gek hoe je dat toch altijd zelf moet lijken te ervaren). Wel zou ik graag een ander puntje aanstippen; Japanners zouden erg van de regels zijn en navenant netjes rijden. Het spijt me om te moeten concluderen dat dit heul geen waar is. Japanners zijn vrijwel zonder uitzondering hardrijdende bumperhorken. Waar je 40 mag rijdt men 50-80. Erg vervelend want het schijnt (onmenselijk lange camperuitleg (OLCU)) dat als je als buitenlander wordt staande gehouden in het verkeer wegens een verkeersovertreding je dit zomaar op een halve dag politiebureau + bijbehorende boete kan komen te staan. Daar hebben wij natuurlijk geen zin in en dus rijden wij nu standaard met 10 volgwagens tot Rieuwert een mooi stukje vluchtstrook heeft gevonden om de gaspedaalfanaten weer de ruimte te geven.
Dan de campings, we staan nu voor de tweede nacht op park&sleep, dat zijn eigenlijk grote parkeerplaatsen met wat winkeltjes en wc’s (high tech) waar je mag parkeren en slapen. Voordeel is dat het niks kost, nadeel is dat het een sfeerloze asfaltvlakte is. Die van vanavond heeft ook een Onsen, een soort Spa waar je dan tenminste ook kunt douchen. Dat is wel fijn na enige dagen zonder douche. Helaas is het “golden week” in Japan, dan heeft iedereen vakantie en zijn de echte campings dus vol. Hoewel je daar met een camper ook niet altijd welkom schijnt te zijn (OLCU).
De route, we zijn inmiddels via Nikko de Japanse alpen ingetrokken. Tussen Nikko en de alpen troffen wij vandaag de Tosho-gu tempel, een word heritage site. Niet per se het beste idee om heen te gaan tijdens golden week maar we hebben doorgezet en het was een werkelijk prachtig tempelcomplex. Het verhaal was natuurlijk in het Japans en wij waren te ongeduldig om de engelse audio guide aan te schaffen dus dat is grotendeels langs ons heengegaan. De snelle googler zal er dus al snel meer over weten dan wij op dit moment. We kregen wel mee dat de slapende kat erg belangrijk is en daar hebben we dan ook maar een beeldtenis op een houten plankje van gekocht als souvenir. Het zou tegen evil moeten werken en dat leek ons wel wat :) In de alpen zijn we langs rivieren, watervallen, meren en mooie passen met nog sneeuw gereden (met soms een of meer volgauto’s).